tag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.comments2013-04-12T12:34:39.729+02:00Narcisme voor DummiesAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/12216684492733133793noreply@blogger.comBlogger53125tag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-54748617753551490152013-04-11T21:05:45.792+02:002013-04-11T21:05:45.792+02:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-46281875826450082932013-04-01T00:13:11.621+02:002013-04-01T00:13:11.621+02:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-55291667903095363882013-03-15T08:52:22.644+01:002013-03-15T08:52:22.644+01:00Ben sinds een week aan het lezen over Narcisme. He...Ben sinds een week aan het lezen over Narcisme. Het is zo herkenbaar. Heb vorige week gezegd tegen mijn vriend waarvan ik denk dat het een Narcist is, waarmee ik samenwoon, dat ik definitief dit x bij hem weg wil. Hij is vol ongeloof, had het niet zien aankomen. Ben zijn liefde van zijn leven. Hij had alles voor me over. Na een relatie van 4 jaar ben ik langzaam gaan beseffen dat dit geen liefde is. Sinds we zijn samen gaan wonen is het helemaal erg geworden met zijn gedrag. In het begin zat hij ''niet lekker in zijn vel'', hij had liever dat ik thuis bleef, want hij was bang zichzelf wat aan te doen. Hij praatte vaak tegen mij alsof ik een klein kind was. Hij zei dat hij gehoord dat ik vreemd ging, later gaf hij toe dat hij dat had verzonnen. Zijn kinderen waren alles, al kwamen ze 1 x in de 2 weken, zijn kinderen moesten de grootste kamer, zij deelden hem immers? Die kamer moest dan ook perfect. Na een ruzie is hij een nacht op de fiets weg gegaan, nam de telefoon niet op. Ik hoefde niet naar een man te kijken of te praten. Iedereen wou me versieren of ik hen. Dit kwam doordat hij in zijn vorige relatie's bedonderd was zei hij. Daardoor was hij onzeker, en hij hield immers zoveel van mij? We verhuisden en ik dacht misschien wordt alles beter. Het werd alleen maar erger. De pc, als hij kwaad was dan rukte hij de kabel's er uit. Zo ook met de tv. Hij had het betaald werd er tegen mij gezegd. Als ik op een andere slaapkamer ging slapen omdat ik niet naast hem wou liggen, dan kwam hij steeds het licht aandoen, het dekbed van mij aftrekken. Altijd speet het hem, hij deed het omdat hij zo'n behoefte heeft aan aandacht dat hij zo deed. Als ik wat te leuk aangekleed was volgens hem ging ik op stap. De meeste vriendinnen waren niets, het idee dat de meesten ook nog niet eens een man hebben was ook niet goed. ''Mijn wereld'' werd steeds kleiner gemaakt. Voor de buitenwereld is hij de leuke joviale man. Als hij geld heeft mag, kan iedereen van hem lenen of geld krijgen. Hij komt attent over. Hangt me om mijn nek, zo verliefd is hij. Maar als hem iets even niet aanstaat, dan is het niet best. Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-38086663345936657042013-03-03T16:43:32.794+01:002013-03-03T16:43:32.794+01:002/2
Ook zoiets, altijd die wisselende vriendenkrin...2/2<br />Ook zoiets, altijd die wisselende vriendenkring van hem. Dan ging hij weer intensief met die om, dan weer 3 maanden met die, dan weer 2 weken met die, dan was die weer zijn beste vriend voor het leven die 2 maandenlang elke dag bij ons op de bank zat. Keer op keer mannen die in zekere mate tegen hem opkeken.<br />Maar de vriendschappen liepen altijd stuk, door mij natuurlijk, want ik versierde zijn vrienden, ik was wel het type dat een trio met zijn beste vriend zag zitten. Afschuwelijk, gek werd ik ervan!! <br /><br />Hij praatte mij allemaal complexen aan, ik spoorde niet, was psychisch, ik moest niet denken dat ik lekker was met die kleine platte tietjes van me, een paard had nog kleinere tanden dan ik, ik was kinderachtig, hij lachtte me uit: vond me lelijk, ik had vieze uitpuil-ogen dus hij wilde me niet recht in m'n ogen aankijken. En zo kan ik nog wel -tig voorbeelden noemen. <br /><br />Ik was altijd zelfstandig, onafhankelijk, ambitieus. En daar zat ik dan. Onzeker, afhankelijk van zijn plannen, zijn gedrag, 's morgens wist ik nooit wat voor dag het vandaag weer zou worden. Hij heeft me zo vaak vernederd, pijn gedaan, vooral geestelijk, maar ook lichamelijk. Ik liep bij hem weg, maar ik kwam altijd weer bij hem terug na zijn mooie praatjes, verklaringen, excuses. Dan had ik bijvoorbeeld 79 gemiste oproepen in 1 dag en -tig voicemails en smsjes of dat ik hem een kans wilde geven om te laten zien dat hij spijt had, dat het niet meer zou gebeuren. Iedereen verdiende toch een tweede kans? Ik was toch geen harteloze bitch? Blind was ik.<br /><br />Een paar maanden geleden begon mijn achterdocht, hij had ineens vreemde streken. <br />Ik moest niet achterdochtig doen, niet jaloers, ik was obsessief, ik had geen leven, was teveel met hem bezig, de details. We hadden dagelijks (slaande) ruzie over waar hij was. Hij loog aan een stuk door. Kwam geen geld meer binnen. In het begin beheerde ik de rekeningen, hij had namelijk een schuld van 60.000 euro, ik had alles geregeld met de schuldeisers over het afbetalen, consequentie voor hem was dat hij niet veel meer te besteden had, en dat ik alles beheerde. Maar dat wilde hij al maanden niet meer, hij had zijn bankpasjes inmiddels al opgeeist, en ik had het zo gelaten. Maar hij betaalde niks meer, kwam weleens met schoenen van 600 euro thuis, altijd dure kleren, horloges. Allemaal voor zichzelf natuurlijk. Maar de rekeningen liepen door, en de deurwaarders bleven terugkomen. Hij betaalde niks meer. 4 weken geleden zei hij tegen me: ik zie het allemaal niet meer zitten, ik ga een weekendje met een vriend weg naar zee, even nadenken, mijn leven op een rijtje zetten.<br />2 dagen later belde ik hem, ik kreeg een Spaanstalige voicemail.<br />Na wat research bleek hij met een vrouw in Spanje te zitten. Een weekendje weg. Ik heb m'n kleren gepakt en ben weggegaan. <br />Hij heeft me nog geen ene keer gebeld, heb geen sorry gehoord. Hij was al maanden met haar bezig. Vorige week heeft hij haar ten huwelijk gevraagd. Ik ben er kapot van. Ik weet niet meer wat echt is en wat nep is. Ik heb alles voor hem gedaan, alles voor hem (op)gegeven. En nu zit ik op de logeerkamer van 2x2 bij mijn ouders. Zonder mijn spullen, zonder mijn auto. Hij wilt niets teruggeven. Ik ben eergister bij de politie geweest, zij willen en kunnen mij niet helpen om mijn spullen terug te krijgen. Hij heeft al m'n energie en levenslust opgezogen. Ik ben helemaal leeg van binnen. Zoveel dingen heb ik van hem gepikt. Ik zit met zoveel opgekropte woede en verdriet. Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet. Wat ik met mezelf aanmoet. Mijn omgeving denkt dat hij een narcist is. Ik weet niet wat ik moet denken. Ik heb al een aantal foto's van zijn nieuwe liefde/slachtoffer voorbij zien komen. Ze zien er gelukkig uit samen. Ze gaan trouwen. 1 maand geleden woonde ik nog samen met deze man. Hij is een vreemde voor me. Ik denk dat dit nog een stapje verdergaat dan narcisme. <br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-76514056919145813712013-03-03T16:43:03.709+01:002013-03-03T16:43:03.709+01:001/2
Ook ik had een relatie met een narcist, waarva...1/2<br />Ook ik had een relatie met een narcist, waarvan wij 2 jaar hebben samengewoond. We zijn vandaag precies 1 maand uit elkaar, maar ik heb het er verschrikkelijk moeilijk mee.<br /><br />Het begin van onze relatie was geweldig, hij stond onverwachts voor mijn deur met een ontbijtje, bos rozen, nam me overal mee naartoe, gaf complimentjes, was geinteresseerd, kon met hem lachen, urenlang praten, hij kwam gevoelig over etc. Etc.<br /><br />Hij is een leuke man om te zien, heeft een vlotte babbel, ik voelde me goed bij hem: op mijn gemak. Ik had het gevoel dat hij het beste bij mij naar boven haalde.<br /><br />Maar toen we samen een huisje kregen sloeg alles om. Als ik met vriendinnen uitging was ik uit op aandacht, ik was een slet, hoer, goedkoop, het was van mijn gezicht af te lezen dat ik op seks met vreemde mannen uit was. Op een gegeven moment verstopte hij mijn autosleutels als ik de deur uit wilde. Of hij ging zelf de deur uit met mijn auto als ik onder de douche stond, zette zijn telefoon uit en kwam gewoon niet meer thuis. Daar zat ik dan. Zo hield hij me thuis. Of opsluiten op de slaapkamer als ik bezig was mezelf op te maken. Mijn telefoon meenemen en portemonnee meenemen. Zulke streken.. Abnormaal vond ik het. Hij zag het als geintje, en dat ik me geen rare dingen moest laten aanpraten door anderen wat wel of niet normaal was. Ik ben toch 29? Ik kon toch zelf wel denken? Ik hoefde toch niet dezelfde mening als anderen te hebben? Ik was toch geen schaap? Ik hoefde toch niet de vuile was buiten te hangen voor aandacht? Ik heb me zoveel dingen laten aanpraten.. <br /><br />Ik heb een paar keren geprobeerd om mijzelf aan te melden bij een sportschool, ook dat was volgens hem puur omdat ik een geil ongeleid projectiel ben die alleen maar uit is op seks met onbekende mannen. Ziek werd ik van zijn gedachtes, van zijn uitspraken, ik had geen zin in discussies dus ik liet alles maar voor wat het was. Dan maar niet sporten.<br /><br />Ik gooide alles naast me neer als hij iets wilde. Ik deed alles voor hem. Van A tot Z. Maar het was nooit genoeg. Nooit. Als we met z'n 2en aan tafel zaten was het: dit vreet ik niet, je hebt je best niet gedaan. Maar als zijn vrienden of familie mee aten was het: schat, wat heb je toch geweldig gekookt, waarop hij weer reactie kreeg dat hij zo lief is met zijn complimentjes.. Jaja.. Zonder gezelschap om ons heen was het verschrikkelijk.<br /><br />Of die keer dat hij ineens weg was: hij was met vrienden op vakantie gegaan zonder wat te zeggen, we hadden niet eens ruzie gehad maar hij had zijn koffer gepakt en was naar Ibiza gegaan. Hij had zijn telefoon uitgezet en ik wist niet met wie hij was, wanneer hij zou terugkomen, ik wist niks. Daar zat ik dan ineens alleen thuis. Ik vroeg me af wat ik verkeerd had gedaan. En toen hij terugkwam van vakantie deed hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik moest me niet zo aanstellen ik was een jaloerse control freak die niet tegen spontane acties kon. Ik leek wel een autist volgens hem. Achteraf bleek dat hij die vakantie al 4 maanden geleden geboekt had.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-42775574112850908572013-02-15T10:11:19.383+01:002013-02-15T10:11:19.383+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-70865581390485935052013-02-07T22:30:49.201+01:002013-02-07T22:30:49.201+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-11267333503349955652013-02-02T01:13:53.010+01:002013-02-02T01:13:53.010+01:00Als je dent dat je totaal niks hebt om jezelf te w...Als je dent dat je totaal niks hebt om jezelf te wapenen tegen zo'n narcistisch persoon, neem dan contact op met je huisarts en vraag een verwijzing naar maatschappelijk werk.<br />Daar vind je wellicht een kier naar bevrijding.<br />Heel veel sterkte.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-62697488843312558062013-01-24T10:47:09.296+01:002013-01-24T10:47:09.296+01:00Wat als je door omstandigheden geforceerd ben om s...Wat als je door omstandigheden geforceerd ben om samen <br />onder 1 dak te leven met een narcistische familielid? <br />Ik ben financieel afhankelijk en<br />heb geen mogelijkheid om daarin onafhankelijk te worden.<br />Daarbij heb ik zelf ook met zowel fysieke als <br />emotionele beperkingen te maken waardoor ik <br />het perfecte voer ben voor de narcist.<br />Veel hulp kan ik niet vinden, ook niet in mijn omgeving.<br />Dus hoe maak ik me zelf dán los van deze 'gevangenis'?<br />Ik heb totaal niks om mezelf te wapenen tegen dit persoon...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-35134816077668690002013-01-24T00:10:09.365+01:002013-01-24T00:10:09.365+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-3491953574834207702013-01-23T13:22:51.661+01:002013-01-23T13:22:51.661+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-77790752744739463922013-01-22T21:26:52.170+01:002013-01-22T21:26:52.170+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-3890330859654341772013-01-06T15:12:41.313+01:002013-01-06T15:12:41.313+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-56833338981330250472012-12-28T13:04:45.183+01:002012-12-28T13:04:45.183+01:00Mijn echtgenoot is gediagnosticeerd met een narcis...<br />Mijn echtgenoot is gediagnosticeerd met een narcistische persoonlijkheids stoornis en een anti-sociale persoonlijkheids stoornis.<br />Wat zou ik graag loskomen van deze man....wat zou ik graag bovenstaande tips toe kunnen passen als appeltje-eitje, dat zou toch heerlijk zijn.<br />Ik heb totaal geen energie meer, we zijn nu ruim 3 jaar verder en nog val ik van de eene in de andere verbazing met hem.<br />Als je denk echt alles wel gehad te hebben....liegen van a t/m z, overspel, andere woning zoeken voor ons gezin zonder overleg, zwartmakerij, aantrekken/afstoten, angsten die ik uit omzetten in werkelijkheid, hoogzwanger de deur uitgezet worden etc....<br />om dan een poos later door 8 man politie van je bed gelicht te worden (25 weken in verwachting) en dat je dan medeplichtig word bevonden aan een hele rij aantijgingen, dat je verdacht word van fraude en valsheid in geschrifte vanwege hantekeningen die manlief gezet heeft....owja om dan op de koop toe te zeggen dat het geld wat er in om ging voor 'ons' was. (ons? welke ons? geld?? welk geld? werd door politie op geld gewezen....anders was ik er waarschijnlijk nooit achter gekomen dat er sprake van geld was)<br />En nee, ik leef hier niet als God in Frankrijk met hem....we zitten in de WSNP.<br /><br />Als ik vandaag ontdek dat er weer een andere in het spel is....is dat morgen een oude koe etc.<br /><br />Ik kan een boek over hem schrijven...<br /><br />Hij vreet vanalles uit en is altijd de onschuld zelve.<br />Soms voelt het voor mij dat hij geen geweten heeft.<br /><br />Met psychiaters, speelt hij een spelletje, bijzonder irritant.<br /><br /><br />Uit eindelijk is hij zelf een slachtoffer....ik kan de deur uit gaan, even lekker de hort op met de kinderen....hij zit voor altijd met zichzelf opgescheept.<br /><br />-----------------------------------<br /><br /><br />Beste Maurice,<br /><br />wat kom je strijdbaar over, ik hoop van harte voor je dat dit gaat slagen, voor jou en ook voor je omgeving.<br />Good luck!!!!!<br /><br />---------------------------------<br /><br />Groet, AmcaAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-29112233677190411882012-12-24T00:44:56.021+01:002012-12-24T00:44:56.021+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-81301617266522443742012-12-19T16:38:17.118+01:002012-12-19T16:38:17.118+01:00This comment has been hidden from the blog.Svenhttps://www.blogger.com/profile/12632659994276491304noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-50175150072032652112012-12-13T16:58:46.867+01:002012-12-13T16:58:46.867+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-14084291632597695352012-12-01T11:42:32.109+01:002012-12-01T11:42:32.109+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/12216684492733133793noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-72223542020557775712012-12-01T10:11:25.741+01:002012-12-01T10:11:25.741+01:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-80276780678087813142012-11-12T11:28:54.617+01:002012-11-12T11:28:54.617+01:00This comment has been hidden from the blog.Annekenoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-64316353471819602312012-10-25T12:18:49.313+02:002012-10-25T12:18:49.313+02:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-37982740586298857232012-10-20T04:13:27.672+02:002012-10-20T04:13:27.672+02:00Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-44580187175502921082012-10-17T15:59:29.562+02:002012-10-17T15:59:29.562+02:00Ik ging tussen de middag naar huis, omdat mijn vri...Ik ging tussen de middag naar huis, omdat mijn vriend bij me had geslapen... en vannacht was ik schijnbaar weer erg vervelend volgens hem, dus ging ik even vragen hoe het was met 'm.<br /><br />Kreeg gelijk naar mijn hoofd geslingerd dat ik vannacht super vervelend was en diagonaal in bed lag.. en dat ik chagrijnig was...dat ik 'm gestompt had. Ja tuurlijk als hij om 1 uur in de nacht ineens een joint gaat roken?! en ik sliep al een uur.. (ik woon op een kamer van 20m2)Ben gedegradeerd van een 4 kamer flat naar 1 kamer!<br />Had al een aantal keer aangegeven dat ik dat niet erg prettig vind aangezien het 1 kamertje is... Je mag best bij me logeren, maar op 1 kamer vind ik het moeilijk... en helemaal als ie geen werkt heeft en "het systeem negeert" geen eigen kamer of huisje heeft, moet je ook rekening houden met mij.. Ik WERK 40 uur per week en het huishouden, eten koken gaat ook door. Ik ben altijd té druk volgens hem. "Dan ga je weer daarheen en dan ga je weer naar hun.. .Een vriend die ik al vanaf m'n 12de ken en wekelijks als "het mag" heen ga. Hij denkt dat ik hele andere dingen uitspook. Ik ga niet een goeie vriend opgeven, omdat hij het RAAR vind. <br />Ook zoiets, we hadden afgesproken bij zijn ouders thuis, want die waren op vakantie, maar ik kwam van een andere kant (was op de fiets) en dat vind ie dan ook raar, dat ik anders dan anders ben gefietst...dan is het gelijk "Waar kom jij vandaan?" Waar ben je geweest? Kom je wel van thuis?<br />Grrrr<br />Als ik bij mijn moeder ga eten is het: "Weet je zeker dat je bij je moeder gaat eten?" <br /><br />Op een gegeven moment ga je ook aan jezelf twijfelen of je niet GEK bent ofzo..<br />Heb serieus bij een psycholoog gezeten en na 3 gesprekken was het klaar, omdat er met mij niks aan de hand is...<br />Vervolgens ben ik op internet gaan kijken onder narcisme.. En ja hoor! Bevestiging! Mijn vader is er 1 en mijn "ex"vriend ook!<br />Het ergste is nog dat ik op zulke mannen val! <br />Alles is altijd mijn schuld en houd geen rekening met hem en zijn gevoel.<br />Hij geeft aan dat ie het niet leuk vindt als ik 's avonds heb afgesproken dus ben ik minder gaan afspreken met vrienden (DOM) Als ik dan wel weer 's wegga, hebben we de volgende dag bonje, omdat ie toch gezegd had dat ie het niet leuk vind als ik ga socializen... WTF<br />En inderdaad als je er een keer "leuk" uitziet.... "Voor wie zie je er zo leuk uit?'" "Waarom ben je zo opgemaakt"<br />Ga je wel een vriendin naar de bios...<br />ik kan gewoon niet mezelf zijn.<br />Als ik dat wel ben, doe ik raar.<br /><br />Btje rommelig verhaal, maar het zit me hoog!<br /><br />groetjes MopjeMopjenoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-88456016013911787262012-10-13T09:17:21.239+02:002012-10-13T09:17:21.239+02:00This comment has been hidden from the blog.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-201263932073981615.post-55864076764294633792012-10-06T11:21:19.418+02:002012-10-06T11:21:19.418+02:00Ik heb 1 jaar een relatie gehad met een narcist. 3...Ik heb 1 jaar een relatie gehad met een narcist. 3 weken geleden barste de bom. We zagen elkaar nog amper en ik deed er alles aan te zorgen voor een romantische zaterdagavond.<br /><br />Mijn vriend wilde echter opnieuw liever naar zijn vrienden en omdat ik daarop reageerde, werd hij mega boos, heeft hij mij 2 dagen genegeerd en gevraagd niet bij hem te slapen. Het voelde alsof mijn hart uit mijn ziel werd gerukt.<br /><br />De maandag belde hij me dan alsof er absoluut niets aan de hand was. Ondertussen stonden we op het punt te gaan samenwonen en had ik al mijn appartement opgezegd. <br /><br /><br />Gelukkig heb ik dit tijdig kunnen intrekken, dit zonder dit met hem te overleggen. Gezien onze ruzie was ik niet van plan alles voor hem op te geven.<br /><br />Toen hij dat nieuws vernam werd hij razend kwaad. Dat ik mijn staart introk, ik koos voor mezelf, enz.<br /><br />Drie weken heb ik afgezien, negeerde hij mij, zag ik hem amper. Ik hou nog zoveel van hem dus ik ging eraan kapot. Tot ik vorige week duidelijkheid vroeg en hij zei dat hij het geen kans meer kon geven gezien we teveel ruzie hadden.<br /><br />Sindsdien ben ik beginnen lezen over narcisme en erken ik bijna alles in onze relatie. Mijn vriend was getraumatiseerd door zijn jeugd, was heel ijdel en knap maar vertelde me vaak hoe onzeker hij was.<br /><br />Ik voelde me altijd onrustig in de relatie en kon nooit goed zeggen waarom, ik werd paranoia en begon echt te denken dat ik gek werd.<br /><br />Als ik hem vroeg om rekening te houden met mijn agenda om afspraken te maken, kreeg ik het verwijt een jaloerse te zijn die hem enkel voor haarzelf opeiste.<br /><br />Hij paste zich bijna nooit aan aan mij, ik zou bij hem zijn ingetrokken omdat we veel samen waren maar mocht bijna niets van mijn eigen spullen meenemen. Het was achteraf gezien een heel eenzijdige relatie.<br /><br />Communicatief ging ik eraan tenonder, ik kon niet doordringen tot hem, hij zei dat hij ruzie maakte haatte en daar niet mee omkom.<br /><br />Er staan ook nog spullen van mij bij hem maar die geeft hij nu niet terug, heeft het zogezegd te druk. Ook in zijn sms vind je geen enkele emotie. Dit doet me veel pijn en ik blijf maar door mijn hoofd gaan hoe het komt dat ik dat allemaal niet gezien heb.<br /><br />Ik hoop dat het besef komt bij mij dat het niet mijn schuld is. Ook mijn omgeving bevestigt me dat ze zijn reacties van de voorbije weken ook nooit zo hadden gezien in hem.<br /><br />S nachts droom ik er nu nog van, het is allemaal zo vers. Dan wil ik hem s morgens opbellen en vragen mijn spullen terug te geven en toch proberen om enige emotie te herkennen.<br /><br />Ik hoop dat ik erdoor raak.Rationeel weet ik nu hoe het in elkaar zit.Nu nog mezelf vergeven.<br /><br />groetjes<br /><br />SAnonymousnoreply@blogger.com